Wat is fysiotherapie voor dieren?

Fysiotherapie voor dieren is nog een jong vak, dat sinds 1 aug. 1992 erkend is door het Ministerie van Landbouw, Natuurbeheer en Visserij. Fysiotherapie voor dieren is dezelfde fysiotherapie die we bij mensen kennen, maar dan toegepast op dieren.

Net als bij mensen wordt fysiotherapie bij dieren toegepast als er klachten bestaan in het houdings- en bewegingsapparaat.

Fysiotherapie bestaat uit verschillende therapievormen een van de belangrijkste is de bewegingstherapie. Bewegingstherapie bestaat uit het uitvoeren of het laten uitvoeren van bepaalde bewegingen om de mobiliteit, de spierkracht en stabiliteit te verbeteren. Verder wordt massage gebruikt, om de doorbloeding te verbeteren, de spierspanning te normaliseren en evt. om zwelling te verminderen.

Als dierfysiotherapeut geef ik ook altijd adviezen mee aan de eigenaar om het herstel te versnellen en vooral ook om herhaling te voorkomen. De adviezen liggen in de sfeer van de belasting, zoals bewegen en rust, maar het advies kan ook gaan over het eetgedrag, etc.

Wat is osteopathie voor dieren?

Osteopathie is een geneeswijze, die op het einde van de vorige eeuw door Dr. A.T. Still in de U.S.A. ontdekt werd. De principes van de osteopathie zijn gebaseerd op de logica van de toegepaste kennis van anatomie, fysiologie en pathologie. Het lichaam beschikt over zelf-regulerende mechanismen. Als het lichaam zijn fysieke balans verliest moet de functie worden gecompenseerd. De osteopaat probeert de fysieke balans te herstellen zodat het lichaam weer normaal kan werken. Is de balans eenmaal herwonnen dan moet ook de functie herstellen, tenzij de schade onherstelbaar is.

De osteopatische aanpak van een probleem is dus holistisch en causaal.

In de praktijk betekent dit dat een probleem niet alleen in zijn lokaal kader bezien wordt, maar dat iedere struktuur op afstand elders een probleem kan veroorzaken. De link tussen beiden kan muskulair, tendineus, fasciaal, neurologisch, visceraal, arterieel, enz…. zijn. Er wordt dus geredeneerd in oorzaak-gevolgketens.

Deze twee principes, holistisch en causaal, voeren ons zeer vaak naar de wervelzuil, wegens zijn centrale rol als as van het lichaam, maar ook als huisvesting van het zenuwstelsel, zowel het perifeer als het autonoom zenuwstelsel.

De rol van de osteopaat is de fysieke schade te ontdekken en te proberen deze met manuele technieken op te heffen. Osteopathie maakt gebruik van druk met de handen en manipulatie van de gewrichten.